ﮐـﯽ ﺑﻮﺩ ﯾﺎ ﺭﺏ ﮐﻪ ﺭﻭ ﺩﺭ ﯾﺜﺮﺏ ﻭ ﺑﻄﺤﺎ ﮐﻨــﻢ

ﮔﻪ ﺑﻪ ﻣﮑــﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﮔﻪ ﺩﺭ ﻣﺪﯾﻨــﻪ ﺟﺎ ﮐﻨــﻢ

ﺑﺮ ﮐﻨﺎﺭ ﺯﻣــﺰﻡ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﺮﮐﺸـــــﻢ ﯾﮏ ﺯﻣــﺰﻣﻪ

ﮐﺰ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﻧﻔﺸﺎﻥ ﺁﻥ ﭼﺸﻤﻪ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎ ﮐﻨﻢ

ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻭﯼ ﺩﺭﯾﻦ ﺳـــﻮ ﺩﻟﺒﺮﺍ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺷـــﺪ

ﻧﯿﺴﺖ ﺻﺒﺮﻡ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﻣـﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻨﻢ

ﯾﺎ ﺭﺳـﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﺳــﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﺭﺍﻫﯽ ﻧﻤﺎ

ﺗﺎ ﺯ ﻓـــﺮﻕ ﺳـــﺮ ﻗﺪﻡ ﺳﺎﺯﻡ ﺯ ﺩﯾﺪﻩ ﭘﺎ ﮐﻨﻢ

ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺟﻨﺖ ﺍﻟﻤـــــﺄﻭﺍ ﺑـــﺮﻭﻥ ﮐــــــﺮﺩﻡ ﺯ ﺩﻝ

ﺟﻨﺘــــﻢ ﺍﯾﻦ ﺑﺲ ﮐــﻪ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﺩﺭﺕ ﻣﺄﻭﺍ ﮐﻨﻢ

ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ ﺳﻮﺩﺍﯼ ﭘﺎ ﺑﻮﺳﺖ ﻧﻬﻢ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ

ﯾﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺖ ﺳـــﺮ ﻧﻬﻢ ﯾﺎ ﺳﺮ ﺩﺭﯾﻦ ﺳﻮﺩﺍ ﮐﻨﻢ

ﻫﺮ ﺩﻡ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﺗﻮ ﻣﻌﺬﻭﺭﻡ ﺍﮔﺮ ﻫﺮ ﻟﺤﻈــــﻪ

ﺟﺎﻣـــــﯽ ﺁﺳﺎ ﻧﺎﻣﻪ ﺷﻮﻗـــﯽ ﺩﮔﺮ ﺍﻧﺸﺎ ﮐﻨﻢ

Ваҳ, қачон бўлғай, юзим Ясриб ва Батҳо айласам,

Гоҳ Макка, гаҳ Мадина манзилу жо айласам.

Замзам оғзида туриб дилдан чекарман замзама,

Чашмага бу қонсочар чашмимни дарё айласам.

Вой, юз минг войким, аҳвол будур шу кунгача,

Энди йўқ сабрим, десам бу кунни фардо айласам.

Ё Расулуллоҳ, мени йўлланг ўзингиз сориким,

Бор вужуд бўлсин қадам, кимприкларим по айласам.

Жаннатул-маъвонинг орзусин дилимдан қувгамен,

Жаннатим остонангиз хокини маъво айласам.

Пок оёғингизни ўпмоқликка жойланмиш бу бош,

Ё пойингизга қўяй, ё бошни бежо айласам.

Бандани маъзур тутинг, ҳардамки соғинч ўртаса,

Жомийдек ҳар лаҳза соғинчнома иншо айласам!

Ҳусайнхон Яҳё Абдулмажид таржимаси