20:24 / 03.12.2017 · Мумтоз адабиёти
Илм
Яшасанг дунёда яша бўлиб олим,
Жаҳлни тарк этиб талаб қил илм.
Лоақал олимни севгувчи бўлгин,
Мудом анинг суҳбатин топгувчи бўлгин.
Ҳеч замон илмдан бўлмагин йироқ,
Жаҳолат хор этиб этгуси ҳалок.
Илм бир нурдурки ёритгай йўлинг,
Ўтса ҳам минг йиллар сақлагай номинг.
Жон чиқиб номалар ёпилгай шу он,
Меросинг гар илм манфаат ҳар он.
Тенг эмас ҳеч замон олиму жоҳил,
Бириси денгиздур бириси соҳил.
Набийлар илм-ла набий бўлиптир,
Валийлар илм-ла ҳаққа етиптир.
Қай киши эргашса ҳаво нафсига,
Янглишиб тойилур юрган йўлида.
Олимни эҳтиром қилар малаклар,
Ҳаттоки гуноҳин сўралар наҳанглар.
Эй, Роббим, Насимжон сўрайди Сендин,
Бизни ҳам айлагин аҳли илмдин.
То абад илмни кўтарма биздан,
Бул сабаб бизларни чиқарма издан.
Насимжон Олимов
Муаллифнинг бошқа мақолалари
